دانیلا توپول از نام جدید تئاتر Rattlestick: پرستاری

اخیراً تغییرات زیادی در رهبری تئاتر ایجاد شده است. برخی از مشاغل خود را ترک کرده اند. دیگران برای انجام کار دیگری در هنر دست از کار کشیده اند. خیلی ها بازنشسته شده اند.

دانیلا توپول، مدیر هنری تئاتر Rattlestick Playwrights و کارگردان تئاتری که سابقه کار دارد، برای پرستاری می‌رود.

این حرکت غیرمعمول در زمان مهمی برای Rattlestick، یک شرکت کوچک Off Broadway می‌آید که علاوه بر جوان‌سازی پس از تعطیلی طولانی مدت بیماری همه‌گیر، در شرف بازسازی خانه دنج اما ناقص خود در West Village است که در یک خانه کلیسایی قرن نوزدهمی.

توپول 47 ساله از سال 2016 هدایت Rattlestick را بر عهده داشت و جانشین دیوید ون اسلت شد که یکی از بنیانگذاران شرکت بود. درست قبل از تصدی سمت رهبری، او در Rattlestick یک محصول «Ironbound» اثر مارتینا ماژوک را کارگردانی کرد که در ادامه جایزه پولیتزر را برای «هزینه زندگی» دریافت کرد.

سه سال بعد، تولید دیگری که Topol به کارگردانی Rattlestick ساخته شد، مسیر او را تغییر داد. هنگام کار بر روی “Novenas for a Lost Hospital” نمایشنامه‌ای که هم وقایع و هم سوگواری درگذشت St. بیمارستان وینسنت در گرینویچ ویلج در حالی که مشتریان از مکانی به مکان دیگر مرتبط با داستان حرکت می‌کردند، او با پرستاران و دانشجویان پرستاری مشورت کرد و جرقه‌ای جرقه‌ای زد.

“یک بذر کاشته شد و سپس به جلو ادامه دادیم – یک بیماری همه گیر شش ماه بعد از آن اتفاق افتاد، و تفکرات زیادی در اطراف وجود داشت، “ما به عنوان یک مزرعه کجا هستیم؟” “ما به عنوان یک شهر کجا هستیم؟” “ما به عنوان یک کشور کجا هستیم؟” به کجا می رویم؟ “چه نقشی بازی می کنیم یا نه؟” “من به عنوان یک زن سفیدپوست چگونه قدرت و امتیاز را در اختیار دارم؟” چگونه نمی توانم؟ او گفت: «من در کجای یک صورت فلکی قرار می‌گیرم که مولد باشد؟» “بدیهی است که من در مورد زندگی شخصی خود، و تجربیات معنادار و چالش برانگیزی که داشته ام، در سطح شخصی بسیار فکر کرده ام، و بسیاری از آنها در درون پیچیدگی های مراقبت از مادر متمرکز بوده اند، و به همین ترتیب. احساس می‌کردم با ستاره‌ها همسو می‌شود.»

او گفت که دقیقاً مطمئن نیست که به عنوان یک پرستار می‌خواهد چه کاری انجام دهد، اما قصد دارد در نیویورک بماند و گفت که سلامت مادر و برابری تولد – اصطلاحی که برای توصیف تلاش‌ها برای کاهش نابرابری‌های نژادی و طبقاتی برای مادران جدید استفاده می‌شود. نوزادان آنها – به علایق خاصی تبدیل شده اند که با واژگونی Roe v. وید توپول که به همراه همسر و دختر 10 ساله‌اش در بروکلین زندگی می‌کند، گفت: «من بارها باردار شده‌ام. احساس می‌کنم این راهی است برای حفظ شکست و اجازه می‌دهم که به اطلاع‌رسانی گام‌های بعدی من در سطح بسیار شخصی کمک کند.»

بنابراین در حال حاضر، در حالی که آماده کارگردانی آخرین نمایشنامه برای Rattlestick در پاییز امسال و کار بر روی پروژه‌های دیگر تئاتر است، در حال گذراندن دوره‌های پیش‌نیاز و داوطلب شدن در بیمارستان است. راتل استیک جست‌وجوی جانشین خود را آغاز می‌کند و امیدوار است که با آن شخص همپوشانی کند و سپس در سال آینده، قبل از شروع مدرسه پرستاری در تابستان یا پاییز آینده، آن را ترک کند.

او گفت: «من فقط یک بازیگر تئاتر بوده‌ام. “اینجا هستم، ساعت 4:30 صبح بیدار می شوم تا علم بخوانم و ماهیچه ها و استخوان ها را حفظ کنم و یک خوک را تشریح کنم. این همه چیزهایی است که هرگز فکر نمی کردم انجام دهم.»

توپول گفت که عوامل دیگری نیز وجود دارد. او گفت که به این فکر کرده است که “چه مدت باید کسی در هر نوع پست رهبری بماند” و ناآرامی های حقوق مدنی در سال 2020 این تفکر را تشدید کرده است: “بخشی از محاسبه این بود که چه کسی شرکت ها را اداره می کند، قدرت کجاست. و میزان اشتراک نیرو در آنجا وجود دارد – تعیین خط سیر میدان.”

او افزود: «هنرمندان فوق‌العاده دیگری هستند که می‌توانند Rattlestick را تصاحب کنند و کار زیبایی را رهبری کنند و چیزهایی را تصور کنند که من نمی‌توانستم تصور کنم.»

از آنجایی که مسیرهای توپول و راتل استیک از هم جدا می شوند، او علاقه مند است که بقا و رشد تئاتر و تعهد آن به یک انتقال آرام را برجسته کند.

این شرکت که در سال 1994 تأسیس شد، کوچک است – بودجه سالانه آن برای پیش از همه‌گیری 1.2 میلیون دلار بود که 80 درصد آن از طریق بنیادها و اهداکنندگان تامین می‌شد – اما همواره به خاطر کارهای جاه‌طلبانه‌اش، از جمله نه تنها بازی اولیه ماجوک، بلکه همچنین کارهایی از سوی ماجوک، توجهات را به خود جلب کرده است. آنی بیکر، ساموئل دی. هانتر، دیل اورلاندرسمیت و هایدی شرک. تئاتر ماموریت خود را تا حدی به عنوان ایجاد “تغییر اجتماعی” توصیف می کند و بسیاری از برنامه های آن منعکس کننده این هستند. اولین نمایشنامه پس از تعطیلی آن «نی می مادره» بود، یک بررسی زندگی‌نامه‌ای بسیار تحسین‌شده از فرهنگ و تمایلات جنسی توسط آرتورو لوئیس سوریا، که تئاتر اکنون او را مأمور کرده است تا ادامه‌ای را بنویسد.

توپول گفت: «چیزی که من در مورد Rattlestick دوست داشتم این است که ما کوچک و ناقص و معتبر هستیم و فرصت‌ها را می‌پذیریم و تحت فشار مسائل سازمانی عظیم فضای غیرقابل‌قابل‌قبول نیستیم – ما مانند یک موتور سیکلت هستیم، نه یک کشتی کروز.» “شما از تجملات کشتی کروز برخوردار نیستید – شما سواری ناقص موتورسیکلت را دریافت می کنید – اما این انعطاف پذیری را دارید که بتوانید در حین انجام کارها بپیچید و بچرخانید.”

توپول گفت که تا حدودی احساس راحتی می کند که تئاتر را ترک کند، زیرا اکنون تئاتر یک برنامه کاملاً تأمین شده برای بازسازی فضای اجرای خود دارد که به طور هماهنگ از St. جان در دهکده، کلیسای اسقفی. فضای تئاتر، جایی که از سال 1999 در آن قرار دارد، دو چالش جدی داشته است: تنها راه رسیدن به آنجا بالا رفتن از یک پلکان باریک است، به این معنی که تئاتر برای کسانی که نمی توانند از آن پله ها عبور کنند، قابل دسترسی نیست. و تنها راه استفاده از حمام عبور از صحنه است.

Rattlestick اکنون 4 میلیون دلار – حدود نیمی از شهر – را برای تامین مالی پروژه ای جمع آوری کرده است که در ابتدایی ترین حالت آن، یک آسانسور و حمام مشتری اضافه می کند، اما همچنین ورودی و خود تئاتر را با تغییر مکان درب ورودی مدرن می کند. یک باکس آفیس و یک لابی کوچک، و برداشتن صحنه برجسته به طوری که قسمت اجرا و نشستن انعطاف پذیر و همچنین در دسترس باشد. این تئاتر می‌تواند تا 93 نفر را در خود جای دهد – تقریباً به همان اندازه که اکنون دارد. توپول گفت: «بزرگتر، بهتر» نیست. “به نظر می رسد ما واقعاً برای کاری که انجام می دهیم اندازه مناسبی داریم.”

این بازسازی به Rattlestick اجازه می‌دهد در West Village که به منطقه‌ای بسیار گران قیمت تبدیل شده است، اقامت کند، اما محله‌ای است که تئاتر مدت‌هاست در آن قرار داشته و مصمم است که در آن باقی بماند. Rattlestick همچنین یک فضای تمرین در خیابان Gansevoort را با سه سازمان تئاتر دیگر به اشتراک می گذارد. مارتا سندرز، معمار این بازسازی، گفت: «حفظ مکان‌هایی برای هنرمندان در محله‌هایمان بسیار مهم است.

تاپول امیدوار است ساخت و ساز در تابستان آینده آغاز شود و در انتظار تایید شهر باشد و یک سال طول بکشد. در طول ساخت، تئاتر آثار خود را در مکان های دیگر ارائه می دهد. تئاتر به جمع آوری پول برای برنامه ریزی و عملیات ادامه می دهد.

رئیس هیئت مدیره تئاتر، جف تامکیتیکاسم، از این اقدام توپول شگفت زده شد، اما گفت که او حمایت کرده است.

“وقتی برای اولین بار در مورد آن شنیدم، سعی کردم با او صحبت کنم، اما مادرم یک پرستار است، و در یک نقطه برای من تغییر کرد و من این ارتباط را دیدم که می‌خواهم از دیگران به شکل فیزیکی مستقیم‌تری مراقبت کنم. راه،» او گفت. من شوکه شده بودم، اما، همانطور که در مورد آن فکر می کردم، دیدم که کجا ارتباطی با او وجود دارد.”

تامکیتیکاسم گفت که سازمان سالم است و هیئت مدیره یک شرکت جستجو را برای جستجوی جانشین توپول حفظ کرده است. او افزود: “از زمانی که دانیلا به قدرت رسید، Rattlestick در جایگاه بسیار قوی‌تری قرار دارد – ما از نظر مالی قوی‌تر هستیم، ارتباطات خوبی با بنیادها و سرمایه‌گذاران داریم، هیئت مدیره فعال و کارکنان قوی داریم، و شهرت ما افزایش یافته است.”